Als je teamgenoot ook je werknemer is

Twaalf jaar loondienst bij verschillende bedrijven, daarna zzp’er en nu alweer jaren werkgever van drie medewerkers. En al die tijd achter het stuur als chauffeur. Henri Bouwmeester is kleine transportondernemer (KTO’er) in hart en nieren. Zijn collega-chauffeurs met wie hij het werk deelt, zijn tegelijkertijd zijn medewerkers die hij moet aansturen. Is dat niet lastig?

DSC04019

Op de vraag of hij ooit getwijfeld heeft over de stap van loondienst naar zelfstandigheid is het heel even stil. Na een korte aarzeling: ‘Je krijgt nieuwe taken en verantwoordelijkheden. Je bent opeens niet alleen maar chauffeur, maar ook planner. Dat had ik nooit gedaan. Vanaf de zijlijn leek het soms gemakkelijker dan het in de praktijk bleek te zijn’, zegt hij eerlijk. Ondernemerschap heeft voor- en nadelen. Zo was er in het afgelopen jaar een stevige tegenslag toen een van zijn opdrachtgevers failliet ging. Dat moet je zien op te vangen. Over het geheel is zeker geen sprake van spijt. Hij weet de datum van de start van zijn bedrijf nog precies: 1 maart 2012. ‘Dat is binnenkort al tien jaar’, zegt hij, trots op het bedrijf dat hij samen met zijn vrouw Esther tot stand heeft gebracht. Zij is steun en toeverlaat op allerlei gebieden en verzorgt ook de administratie. Hij weet zeker dat zij de trots deelt. ‘Je mag haar gerust bellen om het te vragen’. We geloven hem op zijn woord. 

Bloedfanatiek team
Er is geen enkele terughoudendheid bij de vraag naar zijn ervaring met het in dienst nemen van medewerkers. Geen stilte. Geen aarzeling. Nee, van dat besluit heeft hij nooit spijt gehad. ‘Ik ben toch meer een teamspeler dan een solist, heb ik gemerkt’. Met elkaar is het gewoon veel leuker, ook al zijn de verantwoordelijkheden verschillend. ‘We zijn een bloedfanatiek team’, zegt hij, ‘waarbij de neuzen dezelfde kant op staan. Ik heb mijn mensen zelf uitgezocht en we zitten op dezelfde manier in de wedstrijd. Je zoekt toch medewerkers die bij je passen. We zetten ons allemaal in voor het werk. Je verwacht van je collega’s dat ze ook zuinig zijn op de auto’s. Ze zijn betrokken bij wat we samen moeten doen.’  

Zelf rijden is het mooiste dat er is  

Heel gemoedelijk
Bouwmeester vindt zichzelf niet iemand die hard met de vuist op tafel slaat. Dat past hem niet zo. Een spanning tussen de rollen van collega en werkgever ziet hij niet. ‘We gaan heel gemoedelijk met elkaar om. Een van de mensen heeft in de privésfeer een moeilijke tijd achter de rug. Met elkaar proberen we hem en zijn partner zo goed mogelijk te ondersteunen.’ Het helpt dat hij het dagelijks werk van de chauffeur als geen ander kent. Een scherpe tegenstelling tussen werkgever en werknemer is niet aan de orde. Daarvoor trekken ze teveel samen op. ‘Het gaat erom kwaliteit te leveren en oprecht te zijn.’  

Ex-KTO’er
Van chauffeur in loondienst naar ondernemer. Eerst geïnvesteerd in één auto en een paar jaar later van het spaargeld een tweede aangeschaft. En toen nog één. Nu zijn er vier trucks op de weg. Wat betekent dat voor de toekomst? Is hij binnenkort ex-KTO’er? Nee hoor. ‘Zelf rijden is het mooiste dat er is. Ik wil op de weg zijn en contact met klanten hebben.’ Hij en zijn teamgenoten/medewerkers rijden veel op Frankrijk. Drie medewerkers is wat hem betreft het maximum. Van maandag tot en met vrijdag is Bouwmeester achter het stuur te vinden, op zaterdagmorgen achter de computer thuis. ‘Een groter bedrijf betekent dat ik meer thuis zou moeten zitten.’ Dat spreekt hem niet aan. Liever een stuur in je handen dan een computermuis.  

Dit artikel is onlangs gepubliceerd in het KTO-magazine. Auteur: Paul Wouters