Mijn truck is mijn (t)huis

Er rijden steeds meer vrouwen op de vrachtwagen. Voelen ‘meiden die rijden’ zich net zo veilig als de mannen? Hoe ervaren zij het tekort aan beveiligde truckparkings? HUB peilde bij een aantal vrouwen hoe ze in hun truck zitten ‘en route’ door Europa. En wat werkgevers doen om hun chauffeurs veilig op weg te sturen.

Christien Verkooijen
Christien Verkooijen Foto: Seijbel Photography

Christien Verkooijen is drie jaar vrachtwagenchauffeur. Ze rijdt voor Nouwens Transport. Net als alle andere chauffeurs is ze graag onderweg en trekt het truckersvak haar vanwege de vrijheid. Ze rijdt internationaal en voelt zich heel veilig op de vrachtwagen. Goede sloten op de deuren geven haar het gevoel dat ze van haar truck haar veilige plekje kan maken. ‘Het is voor mij belangrijk dat ik mijn vaste wagen heb. Met mijn eigen spulletjes en mijn eigen bed. Dat voelt gewoon als thuis. In je eigen huis voel je je veilig.’

Beveiligde parkings
Verkooijen staat het liefst op een beveiligde truckparking. ‘Daar voel ik mij het prettigst.’ Heleen Stam rijdt al drieëntwintig jaar op de truck. Ook zij maakt graag gebruik van beveiligde truckparkings. ‘Ik voel me echt veilig op zo’n parkeerplaats waar een beveiliger aanwezig is die ’s nachts regelmatig een rondje maakt. Alleen beveiliging met camera geeft een minder veilig gevoel en die zijn er nog best veel’, zegt de chauffeur die voor H.M. Verploegen uit Wijchen rijdt.

Geen fijne plekken
‘Beveiligde truckparkings zijn er veel te weinig’, zegt Dennis Nouwens, eigenaar van Nouwens Transport in Breda. ‘Het aantal moet zeker omhoog en dat geldt ook voor de hoeveelheid  faciliteiten. Ook de sanitaire ruimtes en de restaurants onderweg laten veel te wensen over. Die donkere parkeerplaatsen langs de kant van de snelweg zijn voor vrouwen geen fijne plekken om drie uur ’s nachts.’

(tekst loopt door onder foto)

 Anja Bakker (l), Heleen Stam (r)

Verschil
‘Bij ons krijgen mannen en vrouwen allemaal moderne trucks mee met goede sloten, alarm- en volgsystemen. Daarbij doen wij voor onze vrouwen niet meer dan voor de mannen’, zegt de Bredase ondernemer. Toch ziet hij wel verschil in de veiligheid. ‘Bij onze vrouwelijke chauffeurs proberen we wat meer rekening te houden met de planning. Ik vind het voor een vrouw heel wat om ’s nachts te moeten slapen in Calais met al die migrantenproblemen. Dat kun je een vrouw niet aandoen. Alhoewel ik het wel overleg, want de ene vrouwelijke chauffeur is de ander niet.’

Inklimmers
Anja Bakker heeft er minder problemen mee. Voor Van der Zwan Transport kart ze regelmatig met bloemen, groente en fruit naar Engeland. En dan moet je oppassen met inklimmende vluchtelingen. Bakker: ‘Prettig is het niet als er vijftig man aan je deur lopen trekken. Je moet zoveel mogelijk blijven rijden, maar dat is best lastig als ze gewoon languit op een rotonde voor je truck gaan liggen.

Niet snel bang
Maar ik ben niet zo snel bang’, zegt de stoïcijnse trucker. Sinds vijf jaar rijdt ze op een grote vrachtwagen. Over het verschil tussen haar en de mannen vertelt ze hoe ze onlangs in het centrum van Londen midden in de nacht bij een winkel bloemen moest afleveren. ‘Ik kom bij die roldeur en daar zitten vier junks tegenaan. Dan moet je wel even slikken, maar ik moet toch lossen. Ik doe alsof er niks aan de hand is en zeg ‘Morning, I need  to bring some flowers to this shop’. Wat denk je? Ze liepen gewoon weg. Althans drie, want één ‘deed het niet meer’. Dus toch maar weer even aan die anderen gevraagd of ze een handje wilden helpen om hem een metertje op te schuiven. Zit ik terug op de boot met allemaal mannen en vertel mijn verhaal. Weet je wat ze zeggen? Ik had dat nooit gedaan en was gewoon doorgereden. Dat is het verschil.’

Bij de laatste klant
Bakker heeft een paar jaar gereden voor ML Service, een bureau dat vrachtwagenchauffeurs opleidt en detacheert. Directeur Martin Mauritz let toch even extra op de veiligheid van de vrouwelijke chauffeurs. ‘Ze komen vaak net in het vak. Op het moment dat ze naar het buitenland gaan, kijk ik wel wat er geregeld is voor de overnachting’. Dat doet ook Leen van der Zwan bij wie Bakker is gaan rijden. ‘Ze blijven vaak bij de laatste klant op het terrein staan, bij een bloemist of tuincentrum. Dat is veilig. Tegen de tijd dat ze bijna leeg zijn, is er vaak ook geen tijd meer om naar een beveiligde truckparking te rijden. Zo kan het ook.’

Gordijnen dicht
Het ligt niet altijd aan de chauffeur welke parking wordt uitgekozen. Jolanda Geurds rijdt voor VTS met medicijnen dwars door Europa. ‘Ik rijd met kostbare lading dus ik sta hoofdzakelijk op beveiligde truckparkings. Ik ben niet bang hoor, anders had ik dit vak niet al 33 jaar volgehouden. Toch houdt de ervaren en stoere trucker wel rekening met onverlaten in landen waar ze het niet zo nauw nemen met de veiligheid. ‘Als ik ergens in het donker aankom en daar parkeer, doe ik eerst mijn gordijnen dicht voordat ik de binnenverlichting aandoe. Dan zien ze niet dat er een vrouw in de auto zit’, aldus Geurds.

(tekst loopt door onder foto) 

Jolanda Geurds (l), Anita Roozeboom (r)

Geen apart hokje
Is veiligheid een issue bij de keuze voor een vrouw om al dan niet te kiezen voor een truckersbestaan? De meningen daarover verschillen. ‘Nee’, zegt Anita Roozeboom, 20 jaar op de vrachtwagen en onderweg voor RK Transport. ‘Het grootste issue voor veel vrouwen is de vraag: hoe ga ik dat met mijn  kinderen doen?’ Roozeboom heeft sowieso niet zoveel op met het onderscheid man-vrouw. ‘Ik begrijp niet waarom je vrouwen apart in een hokje zet.’
Ook andere chauffeurs benadrukken dat veiligheid niet alleen iets is voor vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs. ‘Mannen vinden het ook niet altijd prettig om in hun uppie op een bedrijventerrein te staan’, zegt Christien Verkooijen. ‘Het is prettig dat de planning probeert ons waar mogelijk in konvooien te laten rijden’.

Mooi vak
Een goed advies voor meiden die willen gaan rijden hebben de ervaren chauffeurs wel. Heleen Stam: ‘Ga het zeker doen. Praat met oudere collega’s, ervaren chauffeurs die jou kunnen adviseren waar je moet gaan staan en waar niet. Kijk wat een werkgever allemaal doet om het voor zijn chauffeurs zo veilig mogelijk te maken.’
Ook van werkgeverskant is het advies: praat goed met een werkgever, waar ga ik slapen, waar kom ik terecht? Mauritz van ML Service: ‘Veel bedrijven laten chauffeurs al in hotels slapen. Bosdaalen hier in Maasdijk bijvoorbeeld heeft een eigen hotel in Duitsland, dat is superveilig.’ Voor Stam staat één ding vast: ‘Het is een hartstikke mooi vak. Je bent een vrouw, dat trekt de aandacht en dat zal nog wel even blijven. Doe gewoon je werk, organiseer je eigen veiligheid en trek je van een beetje teveel aandacht ook weer niet zoveel aan.’

Dit artikel is gepubliceerd in HUB 9/2021.
Tekst: Hans van den Berg, senior communicatieadviseur bij TLN