​Dit voorstel is het antwoord van (inmiddels demissionair) minister Asscher op één van de breedst geconstateerde knelpunten uit de WWZ. Als het wetsvoorstel aangenomen wordt, kan de transitievergoeding verhaald worden op het UWV. Het UWV krijgt de kosten vergoed vanuit het collectief gefinancierde Algemeen werkeloosheidsfonds (Awf). Ondanks het nieuwe wetsvoorstel draaien werkgevers nog steeds op voor de lasten van deze transitievergoeding, een sigaar uit eigen doos dus. Dit wetsvoorstel zou een einde moeten maken aan het bestaan van de volgens Asscher ‘onfatsoenlijke’ praktijk van de slapende dienstverbanden. TLN is het daar niet mee eens en heeft ook geen vertrouwen dat het wetsvoorstel iets gaat oplossen.

Restlast

De voorgestelde regeling zou moeten gelden voor alle betaalde transitievergoedingen bij ontslag na twee jaar ziekte vanaf 1 juli 2015. Maar de compensatieregeling kan pas in werking treden op 1 januari 2019. De vergoeding zal niet meer bedragen dan hetgeen verschuldigd zou zijn geweest bij direct ontslag na twee jaar ziekte. Dit betekent dat werkgevers met een restlast blijven zitten omdat de transitievergoeding hoger wordt naarmate het dienstverband voortduurt. De enige oplossing daarvoor is nog steeds het dienstverband niet zelf te beëindigen als werkgever. Voorlopig verkeren werkgevers nog in onzekerheid of er iets vergoed gaat worden.

Twee partijen

Er zijn overigens twee partijen nodig om een slapend dienstverband in stand te houden. Reden voor een slapend dienstverband kan ook zijn dat werkgever en werknemer nog niet zeker weten of de werknemer op een later moment niet alsnog kan terugkomen. Een werknemer heeft dan ook het recht om zich weer te melden voor werk, wanneer hij daartoe in staat is. Als duidelijk is dat een werknemer duurzaam geen invulling meer kan geven aan het aangegane contract, waarom zou er dan vanuit gegaan moeten worden dat de werkgever daar de lasten van draagt? Werknemers nemen nu vaak geen ontslag, omdat ze een transitievergoeding willen. Voor veel werkgevers is deze vergoeding te duur. De werkgever heeft namelijk na twee jaar arbeidsongeschiktheid al die tijd het loon doorbetaald en re-integratie-inspanningen verricht en betaald.